Prawdziwe zagrożenie: robaki u ludzi

Najczęstszymi robakami są robaki u ludzi. Pasożyty te w organizmie człowieka prowadzą do wielu powikłań, m. in. : zaburzenia pracy przewodu pokarmowego, fizyczne uszkodzenia narządów wewnętrznych, robaczyce.

Helminthiasis nie jest chorobą, ale grupą chorób wywoływanych przez pasożyty żyjące wewnątrz człowieka. Wszystkie robaki są podzielone na 3 główne typy:

• nicienie (należą do rzędu nicieni), wybitni przedstawiciele - nicienie, owsiki, włosogłówki;
• tasiemce lub tasiemce (grupa płazińców) są reprezentowane przez tasiemce, tasiemce bydlęce;
• przywry lub przywry (oddział płazińców) są reprezentowane przez przywrę wątrobową.

Ponieważ robaki opuszczają żywiciela w okresie lęgowym, aby zachować gatunek, przy przenoszeniu do innego wektora lub środowiska dzieli się je również ze względu na rodzaj przeniesienia:

1. Przenoszenie mechaniczne wiąże się z dalekimi podróżami, podczas gdy rozwój robaków w ciele nosiciela nie występuje. Należą do nich większość stawonogów (skorupiaki, pajęczaki i stonogi), często noszonych na nogach zwykłych much.
2. Żywiciel pośredni to szczególny sposób przenoszenia, w którym jeden z etapów rozwoju zachodzi w organizmie żywiciela. Na przykład w przypadku tasiemca wołowego zwierzęta gospodarskie działają jako nosiciele (żywiciel pośredni), a ludzie jako ostatni nosiciele.

Robaki różnią się w zależności od metody transmisji:

• aktywny (kontakt);
• pasywny (jedzenie).

Robaki kontaktowe są w stanie przeniknąć do organizmu człowieka przez błony śluzowe i skórę (schistosomy, tęgoryjce). Produkty spożywcze są bardziej powszechne, rozwijają się u osoby po spożyciu niemytych pokarmów, w kontakcie z osobami chorymi lub nieprzestrzeganiu zasad higieny osobistej.

W sumie na świecie istnieje ponad 250 odmian niższych robaków, które pasożytują na ludziach. Ponieważ objawy obecności robaków u ludzi mają różne objawy, dlatego przy najmniejszym podejrzeniu należy skonsultować się ze specjalistą i poddać się badaniu.

Cykl życiowy robaków, ich rozmnażanie i rozwój

Przykładem rozwoju robaków jest klasyczny schemat cyklu życiowego nicieni. Jaja pasożytów są niezwykle odporne na niekorzystne wpływy zewnętrzne i mogą pozostawać w glebie nawet do sześciu miesięcy.

Rozwój samej larwy trwa od 2 tygodni do 2 miesięcy, w zależności od warunków środowiskowych: temperatury, wilgotności, dostępności tlenu. Dojrzałe jajo z pokarmem dostaje się do żołądka, gdzie sok żołądkowy powoduje korozję skorupki jaja, uwalniając larwę.

Następnie nicień przedostaje się do krwioobiegu przez ścianę jelita i zaczyna przemieszczać się w układzie naczyń krwionośnych, aż do pęcherzyków płucnych. Larwa nicienia jest tlenowa, tylko tutaj staje się aktywna i nadal się rozwija.

Odżywiając się krwią, dorasta do 3-4 mm długości. Po osiągnięciu dojrzałości pierwotnej 4-5 dni po inwazji nicień zaczyna przemieszczać się do oskrzeli.

Jego ruch powoduje u człowieka kaszel, w wyniku którego larwa wraz ze śluzem dostaje się do jamy ustnej iz powrotem do jelit. Tutaj ma miejsce ostatni etap powstawania larwy u osoby dorosłej.

Cykl życiowy dorosłego nicienia trwa około roku, podczas którego składa on do 250 000 jaj. Zdrowie człowieka, a czasem życie jest bezpośrednio uzależnione od obecności robaków w organizmie i ich liczby, dlatego tak ważne jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia.

Glistnicy towarzyszy zatrucie, a niedrożność jelit będzie powikłaniem, które w niektórych przypadkach będzie wymagało pilnej interwencji chirurgicznej.

Rozmnażanie robaków odbywa się na 2 sposoby, w których robaki dzielą się na biohelminty i geohelminty. Zwykle jaja pasożytów przedostają się do środowiska zewnętrznego - tutaj dojrzewają. Jajo musi następnie dostać się do żywiciela, gdzie w pełni się rozwija (geohelminty) lub przechodzi etap przemiany w larwę (biohelminty).

U biohelmintów proces rozwoju jest bardziej złożony, etapy rozwoju dorosłego osobnika i osiągnięcie dojrzałości są oddzielone od etapu pojawienia się larwy. Oznacza to, że ze środowiska zewnętrznego jajo najpierw wchodzi do pośredniego nośnika, w którym wykluwa się larwa.

Dlatego musi wejść w ciało ostatniego żywiciela, aby osiągnąć dorosłą postać. Czasami biohelminty zmieniają do 4 nosicieli pośrednich przed dotarciem do ostatecznego żywiciela.

Objawy

Jak określić obecność robaków? Objawy polimorficzne i brak dolegliwości bólowych we wczesnych stadiach choroby utrudniają jej rozpoznanie.

Często przyczyny pojawienia się robaków u ludzi są związane ze spożywaniem nieświeżego lub zanieczyszczonego pokarmu, a same pasożyty żyją bezpośrednio w przewodzie pokarmowym, więc oznaki ich obecności w organizmie człowieka w większości przypadków dotyczą pracy jelita:

• płynny stolec (niestabilny;
• ból i obrzęk;
• alergiczne wysypki skórne;
• bębnica;
• mdłości;
• zwymiotował;
• brak lub nadmiar apetytu;
• w nocy - zaburzenia snu, rzucanie, zgrzytanie zębami, ślinienie;
• swędzenie w odbycie;
• obecność śluzu lub krwi w kale.

Objawy te pojawiają się po zakażeniu i trwają krótko (około 7 dni). W przypadku ponownej inwazji powtarza się je po 2-3 tygodniach.

W przypadku braku leczenia lub z powodu wystąpienia ostrej lub przewlekłej postaci choroby niektóre objawy nie ustępują, dodaje się konsekwencje długiego przebywania pasożytów w organizmie:

1. Zatrucie pojawia się prawie jednocześnie z infekcją, ale we wczesnych stadiach nie jest tak zauważalne. Im więcej robaków w organizmie człowieka, tym bardziej nasilają się objawy zatrucia, od porannych mdłości po wymioty i bóle brzucha.
2. Przekrwienie płuc (nacieki), skurcz oskrzeli, zapalenie płuc. Głównym winowajcą są pasożyty, które rozwijają się w pęcherzykach płucnych i uszkadzają je, powodując stan zapalny.
3. Zapalenie mięśnia sercowego (zapalenie mięśnia sercowego). Choroba zakaźna, wynik żywotnej aktywności robaków i późniejszego zatrucia.
4. Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych to niebezpieczne zapalenie mózgu i jego błon spowodowane przez bakterie i pierwotniaki.

Różne patogeny mają swoje własne objawy i konsekwencje, ale większość objawów jest wspólna dla wszystkich robaków.

Diagnostyka

Diagnozę przeprowadza się w laboratorium. Tylko w tym przypadku, w obecności jaj robaków i ich objawów we krwi lub kale, można z całą pewnością zdiagnozować robaczycę. Jednak analiza kału nie zawsze wystarcza: niektóre rodzaje pasożytów nie przejawiają się w nim.

Specjalną metodą określania obecności robaków jest serologiczne badanie krwi na obecność przeciwciał. Do diagnozy robaczycy stosuje się:

• badania żółci;
• makroskopia (w celu wykrycia ascaris i owsików);
• biopsja tkanki mięśniowej podczas sprawdzania włośnicy;
• RTG i USG.

Włośnica jest chorobą pasożytniczą, w której larwy patogenu rozprzestrzeniają się po całym ciele nosiciela, powodując duże uszkodzenia narządów i ośrodkowego układu nerwowego, po czym osiedlają się w tkance mięśniowej.

Pasożyty w mięśniach człowieka stopniowo tworzą wokół siebie torebkę nacieków, a objawy ich obecności w organizmie zmniejszają się, ale do tego czasu poważne szkody zostały już wyrządzone zdrowiu właściciela.

Jeden z głównych objawów można uznać za eozynofilię, w której liczba eozynofili we krwi pacjenta dramatycznie wzrasta. Eozynofile to podgatunek białych krwinek, które reagują na obecność drobnych ciał obcych w układzie krążenia.

W miejscach gromadzenia się larw pasożyta szybko pojawiają się wewnętrzne obrzęki i plamy na skórze – ślady nacieku. Pozostają również w plwocinie i płynie płucnym.

Ponieważ objawy robaczycy są rozległe i w dużej mierze pokrywają się z objawami innych chorób, samodiagnoza nie może być całkowicie wiarygodna.

Zdarzają się przypadki, gdy po zjedzeniu bananów ludzie zauważyli ciemne nitki w stolcu, które wzięli za robaki. Przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest wykonanie wszystkich badań na obecność i rodzaj pasożytów.

Leczenie robaczycy

Podczas leczenia chorób pasożytniczych należy przestrzegać kilku ogólnych zasad:

1. Dokładna dezynfekcja pościeli chorej oraz pomieszczenia w którym się znajduje. Ogranicz kontakty do minimum, płytki powinny być rozdzielone.
2. Ścisła dieta bezalkoholowa. Zaleca się stosowanie naparu z soku z marchwi i kiełków brzozy.
3. Higiena osobista, częste mycie i pranie rąk, sprzątanie lokalu.
4. Monitorowanie przebiegu leczenia i jego skuteczności.

Nowoczesne metody leczenia wykluczają stosowanie osobnego leku, ponieważ nie gwarantuje to pełnego pokrycia wszystkich rodzajów robaków. Najczęściej lekarz przepisuje początkowy lek, który osłabia pasożyty.

Jeśli nie można skonsultować się z lekarzem, stosuje się środki ludowe. Dobre działanie przeciw robakom wywierają:

• lewatywa z naparu z czosnku, przyjmowanie czosnku na pusty żołądek;
• napar z wrotyczu na pusty żołądek 4 razy dziennie przed posiłkami;
• nalewka z piołunu na alkohol, weź 20 mg 3 razy dziennie.

Robaki u ludzi w naszych czasach są diagnozowane i leczone w krótkim czasie. Jeśli nie rozpoczniesz choroby i nie rozpoczniesz leczenia na czas, pomoże to uniknąć powikłań i ponownej inwazji.

Największe niebezpieczeństwo chorób pasożytniczych dotyczy dzieci: występuje opóźnienie w rozwoju umysłowym, pojawiają się powikłania w postaci chorób przewlekłych, procesów zapalnych.

Niezwykle ważne jest, aby w odpowiednim czasie wytłumaczyć dziecku konieczność mycia rąk i przestrzegania zasad higieny osobistej. Jednocześnie osoby dorosłe są zobowiązane do przestrzegania innych środków zapobiegawczych.

Zapobieganie robaczycom

Oprócz higieny osobistej istnieje szereg czynników, które wpływają na eliminację przyczyny pojawienia się robaków:

• mycie warzyw i owoców w gorącej wodzie;
• utrzymuj dom w czystości, regularnie przeprowadzaj czyszczenie na mokro;
• zbilansowana dieta, która dostarcza organizmowi wystarczającej ilości witamin ze wszystkich grup;
• monitorowanie stanu zwierząt domowych, coroczne wizyty u lekarza weterynarii;
• odpowiednia obróbka cieplna ryb i mięsa;
• zwalczać owady żyjące w domu;
• powstrzymania się od kąpieli i odpoczynku na pastwiskach.

Przestrzeganie środków zapobiegawczych i szybki dostęp do lekarza w przypadku infekcji pomoże uniknąć powikłań. Właściwe dawkowanie leków przepisanych przez lekarza specjalistę pozwoli szybko pozbyć się pasożytów, a środki ludowe można stosować w połączeniu z przepisanymi lekami.